до́дніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| до́дніца | до́дніцы | |
| до́дніцы | до́дніц | |
| до́дніцы | до́дніцам | |
| до́дніцу | до́дніцы | |
| до́дніцай до́дніцаю |
до́дніцамі | |
| до́дніцы | до́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)