добрасумле́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. добрасумле́нны добрасумле́нная добрасумле́ннае добрасумле́нныя
Р. добрасумле́ннага добрасумле́ннай
добрасумле́ннае
добрасумле́ннага добрасумле́нных
Д. добрасумле́ннаму добрасумле́ннай добрасумле́ннаму добрасумле́нным
В. добрасумле́нны (неадуш.)
добрасумле́ннага (адуш.)
добрасумле́нную добрасумле́ннае добрасумле́нныя (неадуш.)
добрасумле́нных (адуш.)
Т. добрасумле́нным добрасумле́ннай
добрасумле́ннаю
добрасумле́нным добрасумле́ннымі
М. добрасумле́нным добрасумле́ннай добрасумле́нным добрасумле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)