добраславе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. добраславе́нне добраславе́нні
Р. добраславе́ння добраславе́нняў
Д. добраславе́нню добраславе́нням
В. добраславе́нне добраславе́нні
Т. добраславе́ннем добраславе́ннямі
М. добраславе́нні добраславе́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)