добразычлі́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. добразычлі́віца добразычлі́віцы
Р. добразычлі́віцы добразычлі́віц
Д. добразычлі́віцы добразычлі́віцам
В. добразычлі́віцу добразычлі́віц
Т. добразычлі́віцай
добразычлі́віцаю		 добразычлі́віцамі
М. добразычлі́віцы добразычлі́віцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)