добразычлі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. добразычлі́вец добразычлі́ўцы
Р. добразычлі́ўца добразычлі́ўцаў
Д. добразычлі́ўцу добразычлі́ўцам
В. добразычлі́ўца добразычлі́ўцаў
Т. добразычлі́ўцам добразычлі́ўцамі
М. добразычлі́ўцу добразычлі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)