до́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. до́ба до́бы
Р. до́бы до́б
Д. до́бе до́бам
В. до́бу до́бы
Т. до́бай
до́баю		 до́бамі
М. до́бе до́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)