дзіўню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіўню́сенькі дзіўню́сенькая дзіўню́сенькае дзіўню́сенькія
Р. дзіўню́сенькага дзіўню́сенькай
дзіўню́сенькае		 дзіўню́сенькага дзіўню́сенькіх
Д. дзіўню́сенькаму дзіўню́сенькай дзіўню́сенькаму дзіўню́сенькім
В. дзіўню́сенькі (неадуш.)
дзіўню́сенькага (адуш.)		 дзіўню́сенькую дзіўню́сенькае дзіўню́сенькія (неадуш.)
дзіўню́сенькіх (адуш.)
Т. дзіўню́сенькім дзіўню́сенькай
дзіўню́сенькаю		 дзіўню́сенькім дзіўню́сенькімі
М. дзіўню́сенькім дзіўню́сенькай дзіўню́сенькім дзіўню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)