дзіўнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіўнава́ты дзіўнава́тая дзіўнава́тае дзіўнава́тыя
Р. дзіўнава́тага дзіўнава́тай
дзіўнава́тае		 дзіўнава́тага дзіўнава́тых
Д. дзіўнава́таму дзіўнава́тай дзіўнава́таму дзіўнава́тым
В. дзіўнава́ты (неадуш.)
дзіўнава́тага (адуш.)		 дзіўнава́тую дзіўнава́тае дзіўнава́тыя (неадуш.)
дзіўнава́тых (адуш.)
Т. дзіўнава́тым дзіўнава́тай
дзіўнава́таю		 дзіўнава́тым дзіўнава́тымі
М. дзіўнава́тым дзіўнава́тай дзіўнава́тым дзіўнава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)