дзічэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзічэ́ю дзічэ́ем
2-я ас. дзічэ́еш дзічэ́еце
3-я ас. дзічэ́е дзічэ́юць
Прошлы час
м. дзічэ́ў дзічэ́лі
ж. дзічэ́ла
н. дзічэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзічэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)