дзічэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзічэ́нне
Р. дзічэ́ння
Д. дзічэ́нню
В. дзічэ́нне
Т. дзічэ́ннем
М. дзічэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)