дзічы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзічу́ дзічы́м
2-я ас. дзічы́ш дзічыце́
3-я ас. дзічы́ць дзіча́ць
Прошлы час
м. дзічы́ў дзічы́лі
ж. дзічы́ла
н. дзічы́ла
Загадны лад
2-я ас. дзічы́ дзічы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзічучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)