дзіка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзіка́нне
Р. дзіка́ння
Д. дзіка́нню
В. дзіка́нне
Т. дзіка́ннем
М. дзіка́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)