дзікаве́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзікаве́ю дзікаве́ем
2-я ас. дзікаве́еш дзікаве́еце
3-я ас. дзікаве́е дзікаве́юць
Прошлы час
м. дзікаве́ў дзікаве́лі
ж. дзікаве́ла
н. дзікаве́ла
Загадны лад
2-я ас. дзікаве́й дзікаве́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзікаве́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)