дзікава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзікава́ты дзікава́тая дзікава́тае дзікава́тыя
Р. дзікава́тага дзікава́тай
дзікава́тае		 дзікава́тага дзікава́тых
Д. дзікава́таму дзікава́тай дзікава́таму дзікава́тым
В. дзікава́ты (неадуш.)
дзікава́тага (адуш.)		 дзікава́тую дзікава́тае дзікава́тыя (неадуш.)
дзікава́тых (адуш.)
Т. дзікава́тым дзікава́тай
дзікава́таю		 дзікава́тым дзікава́тымі
М. дзікава́тым дзікава́тай дзікава́тым дзікава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)