дзі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзі́к | дзікі́ | |
дзіка́ | дзіко́ў | |
дзіку́ | дзіка́м | |
дзіка́ | дзіко́ў | |
дзіко́м | дзіка́мі | |
дзіку́ | дзіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)