дзі́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дзі́дка | дзі́дкі | |
| дзі́дкі | дзі́дак | |
| дзі́дцы | дзі́дкам | |
| дзі́дку | дзі́дкі | |
| дзі́дкай дзі́дкаю |
дзі́дкамі | |
| дзі́дцы | дзі́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)