дзіво́снічаць
‘паводзіць сябе дзіўна’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дзіво́снічаю | дзіво́снічаем | |
| дзіво́снічаеш | дзіво́снічаеце | |
| дзіво́снічае | дзіво́снічаюць | |
| Прошлы час | ||
| дзіво́снічаў | дзіво́снічалі | |
| дзіво́снічала | ||
| дзіво́снічала | ||
| Загадны лад | ||
| дзіво́снічай | дзіво́снічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дзіво́снічаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)