дзіво́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіво́сніца дзіво́сніцы
Р. дзіво́сніцы дзіво́сніц
Д. дзіво́сніцы дзіво́сніцам
В. дзіво́сніцу дзіво́сніц
Т. дзіво́сніцай
дзіво́сніцаю		 дзіво́сніцамі
М. дзіво́сніцы дзіво́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)