дзіва́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіва́чніца дзіва́чніцы
Р. дзіва́чніцы дзіва́чніц
Д. дзіва́чніцы дзіва́чніцам
В. дзіва́чніцу дзіва́чніц
Т. дзіва́чніцай
дзіва́чніцаю		 дзіва́чніцамі
М. дзіва́чніцы дзіва́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)