дзіва́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзіва́чанне
Р. дзіва́чання
Д. дзіва́чанню
В. дзіва́чанне
Т. дзіва́чаннем
М. дзіва́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)