дзяўбо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзяўбо́к | дзяўбкі́ | |
дзяўбка́ | дзяўбко́ў | |
дзяўбку́ | дзяўбка́м | |
дзяўбо́к | дзяўбкі́ | |
дзяўбко́м | дзяўбка́мі | |
дзяўбку́ | дзяўбка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)