дзяўба́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўба́ны дзяўба́ная дзяўба́нае дзяўба́ныя
Р. дзяўба́нага дзяўба́най
дзяўба́нае		 дзяўба́нага дзяўба́ных
Д. дзяўба́наму дзяўба́най дзяўба́наму дзяўба́ным
В. дзяўба́ны (неадуш.)
дзяўба́нага (адуш.)		 дзяўба́ную дзяўба́нае дзяўба́ныя (неадуш.)
дзяўба́ных (адуш.)
Т. дзяўба́ным дзяўба́най
дзяўба́наю		 дзяўба́ным дзяўба́нымі
М. дзяўба́ным дзяўба́най дзяўба́ным дзяўба́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)