дзяржа́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзяржа́ўнік | дзяржа́ўнікі | |
дзяржа́ўніка | дзяржа́ўнікаў | |
дзяржа́ўніку | дзяржа́ўнікам | |
дзяржа́ўніка | дзяржа́ўнікаў | |
дзяржа́ўнікам | дзяржа́ўнікамі | |
дзяржа́ўніку | дзяржа́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)