дзяржа́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзяржа́ўнік | дзяржа́ўнікі | |
| дзяржа́ўніка | дзяржа́ўнікаў | |
| дзяржа́ўніку | дзяржа́ўнікам | |
| дзяржа́ўніка | дзяржа́ўнікаў | |
| дзяржа́ўнікам | дзяржа́ўнікамі | |
| дзяржа́ўніку | дзяржа́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)