дзяньгу́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяньгу́бка дзяньгу́бкі
Р. дзяньгу́бкі дзяньгу́бак
Д. дзяньгу́бцы дзяньгу́бкам
В. дзяньгу́бку дзяньгу́бак
Т. дзяньгу́бкай
дзяньгу́бкаю		 дзяньгу́бкамі
М. дзяньгу́бцы дзяньгу́бках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)