дзяньгу́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзяньгу́б | дзяньгу́бы | |
| дзяньгу́ба | дзяньгу́баў | |
| дзяньгу́бу | дзяньгу́бам | |
| дзяньгу́ба | дзяньгу́баў | |
| дзяньгу́бам | дзяньгу́бамі | |
| дзяньгу́бе | дзяньгу́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)