дзяншчы́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяншчы́цкі дзяншчы́цкая дзяншчы́цкае дзяншчы́цкія
Р. дзяншчы́цкага дзяншчы́цкай
дзяншчы́цкае		 дзяншчы́цкага дзяншчы́цкіх
Д. дзяншчы́цкаму дзяншчы́цкай дзяншчы́цкаму дзяншчы́цкім
В. дзяншчы́цкі (неадуш.)
дзяншчы́цкага (адуш.)		 дзяншчы́цкую дзяншчы́цкае дзяншчы́цкія (неадуш.)
дзяншчы́цкіх (адуш.)
Т. дзяншчы́цкім дзяншчы́цкай
дзяншчы́цкаю		 дзяншчы́цкім дзяншчы́цкімі
М. дзяншчы́цкім дзяншчы́цкай дзяншчы́цкім дзяншчы́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)