дзяншчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяншчы́к дзеншчыкі́
Р. дзеншчыка́ дзеншчыко́ў
Д. дзеншчыку́ дзеншчыка́м
В. дзеншчыка́ дзеншчыко́ў
Т. дзеншчыко́м дзеншчыка́мі
М. дзеншчыку́ дзеншчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)