дзянні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дзянні́ца | дзянні́цы | |
| дзянні́цы | дзянні́ц | |
| дзянні́цы | дзянні́цам | |
| дзянні́цу | дзянні́цы | |
| дзянні́цай дзянні́цаю |
дзянні́цамі | |
| дзянні́цы | дзянні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)