дзянні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзянні́ца дзянні́цы
Р. дзянні́цы дзянні́ц
Д. дзянні́цы дзянні́цам
В. дзянні́цу дзянні́цы
Т. дзянні́цай
дзянні́цаю
дзянні́цамі
М. дзянні́цы дзянні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)