дзянні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзянні́к | дзеннікі́ | |
| дзенніка́ | дзенніко́ў | |
| дзенніку́ | дзенніка́м | |
| дзянні́к | дзеннікі́ | |
| дзенніко́м | дзенніка́мі | |
| дзенніку́ | дзенніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)