дзямі́давіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзямі́давіцкі дзямі́давіцкая дзямі́давіцкае дзямі́давіцкія
Р. дзямі́давіцкага дзямі́давіцкай
дзямі́давіцкае		 дзямі́давіцкага дзямі́давіцкіх
Д. дзямі́давіцкаму дзямі́давіцкай дзямі́давіцкаму дзямі́давіцкім
В. дзямі́давіцкі (неадуш.)
дзямі́давіцкага (адуш.)		 дзямі́давіцкую дзямі́давіцкае дзямі́давіцкія (неадуш.)
дзямі́давіцкіх (адуш.)
Т. дзямі́давіцкім дзямі́давіцкай
дзямі́давіцкаю		 дзямі́давіцкім дзямі́давіцкімі
М. дзямі́давіцкім дзямі́давіцкай дзямі́давіцкім дзямі́давіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)