дзямя́навецкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзямя́навецкі дзямя́навецкая дзямя́навецкае дзямя́навецкія
Р. дзямя́навецкага дзямя́навецкай
дзямя́навецкае		 дзямя́навецкага дзямя́навецкіх
Д. дзямя́навецкаму дзямя́навецкай дзямя́навецкаму дзямя́навецкім
В. дзямя́навецкі (неадуш.)
дзямя́навецкага (адуш.)		 дзямя́навецкую дзямя́навецкае дзямя́навецкія (неадуш.)
дзямя́навецкіх (адуш.)
Т. дзямя́навецкім дзямя́навецкай
дзямя́навецкаю		 дзямя́навецкім дзямя́навецкімі
М. дзямя́навецкім дзямя́навецкай дзямя́навецкім дзямя́навецкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)