дзялі́мае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
дзялі́мае | дзялі́мыя | |
дзялі́мага | дзялі́мых | |
дзялі́маму | дзялі́мым | |
дзялі́мае | дзялі́мыя | |
дзялі́мым | дзялі́мымі | |
дзялі́мым | дзялі́мых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)