дзяко́віч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяко́віч дзяко́вічы
Р. дзяко́віча дзяко́вічаў
Д. дзяко́вічу дзяко́вічам
В. дзяко́віча дзяко́вічаў
Т. дзяко́вічам дзяко́вічамі
М. дзяко́вічу дзяко́вічах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)