дзя́кавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́кавіцкі дзя́кавіцкая дзя́кавіцкае дзя́кавіцкія
Р. дзя́кавіцкага дзя́кавіцкай
дзя́кавіцкае		 дзя́кавіцкага дзя́кавіцкіх
Д. дзя́кавіцкаму дзя́кавіцкай дзя́кавіцкаму дзя́кавіцкім
В. дзя́кавіцкі (неадуш.)
дзя́кавіцкага (адуш.)		 дзя́кавіцкую дзя́кавіцкае дзя́кавіцкія (неадуш.)
дзя́кавіцкіх (адуш.)
Т. дзя́кавіцкім дзя́кавіцкай
дзя́кавіцкаю		 дзя́кавіцкім дзя́кавіцкімі
М. дзя́кавіцкім дзя́кавіцкай дзя́кавіцкім дзя́кавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)