дзю́ндзік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзю́ндзік | дзю́ндзікі | |
| дзю́ндзіка | дзю́ндзікаў | |
| дзю́ндзіку | дзю́ндзікам | |
| дзю́ндзіка | дзю́ндзікаў | |
| дзю́ндзікам | дзю́ндзікамі | |
| дзю́ндзіку | дзю́ндзіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)