дзю́гнуць

‘выпіць, глытнуць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзю́гну дзю́гнем
2-я ас. дзю́гнеш дзю́гнеце
3-я ас. дзю́гне дзю́гнуць
Прошлы час
м. дзю́гнуў дзю́гнулі
ж. дзю́гнула
н. дзю́гнула
Загадны лад
2-я ас. дзю́гні дзю́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзю́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)