дзю́бель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзю́бель | дзюбелі | |
дзюбеля | дзюбеляў | |
дзюбелю | дзюбелям | |
дзю́бель | дзюбелі | |
дзюбелем | дзюбелямі | |
дзюбелі | дзюбелях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)