дзюбе́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзюбе́к
Р. дзюбе́ку
Д. дзюбе́ку
В. дзюбе́к
Т. дзюбе́кам
М. дзюбе́ку

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)