дзю́банне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дзю́банне | дзю́банні | |
| дзю́бання | дзю́банняў | |
| дзю́банню | дзю́банням | |
| дзю́банне | дзю́банні | |
| дзю́баннем | дзю́баннямі | |
| дзю́банні | дзю́баннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)