дзы́нканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дзы́нканне | дзы́нканні | |
дзы́нкання | дзы́нканняў | |
дзы́нканню | дзы́нканням | |
дзы́нканне | дзы́нканні | |
дзы́нканнем | дзы́нканнямі | |
дзы́нканні | дзы́нканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)