дзы́ндзік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзы́ндзік | дзы́ндзікі | |
| дзы́ндзіка | дзы́ндзікаў | |
| дзы́ндзіку | дзы́ндзікам | |
| дзы́ндзіка | дзы́ндзікаў | |
| дзы́ндзікам | дзы́ндзікамі | |
| дзы́ндзіку | дзы́ндзіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)