дзылі́нканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дзылі́нканне | дзылі́нканні | |
дзылі́нкання | дзылі́нканняў | |
дзылі́нканню | дзылі́нканням | |
дзылі́нканне | дзылі́нканні | |
дзылі́нканнем | дзылі́нканнямі | |
дзылі́нканні | дзылі́нканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)