дзы́баць

‘ісці на дыбачках, ісці нязграбна, падкрадацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзы́баю дзы́баем
2-я ас. дзы́баеш дзы́баеце
3-я ас. дзы́бае дзы́баюць
Прошлы час
м. дзы́баў дзы́балі
ж. дзы́бала
н. дзы́бала
Загадны лад
2-я ас. дзы́бай дзы́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзы́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)