дзо́гнуць
‘падскочыць, стукнуць нагамі; ударыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дзо́гну | дзо́гнем | |
| дзо́гнеш | дзо́гнеце | |
| дзо́гне | дзо́гнуць | |
| Прошлы час | ||
| дзо́гнуў | дзо́гнулі | |
| дзо́гнула | ||
| дзо́гнула | ||
| Загадны лад | ||
| дзо́гні | дзо́гніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дзо́гнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)