дзетагу́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дзетагу́бка | дзетагу́бкі | |
дзетагу́бкі | дзетагу́бак | |
дзетагу́бцы | дзетагу́бкам | |
дзетагу́бку | дзетагу́бак | |
дзетагу́бкай дзетагу́бкаю |
дзетагу́бкамі | |
дзетагу́бцы | дзетагу́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)