дзеравя́нчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзеравя́нчыцкі дзеравя́нчыцкая дзеравя́нчыцкае дзеравя́нчыцкія
Р. дзеравя́нчыцкага дзеравя́нчыцкай
дзеравя́нчыцкае		 дзеравя́нчыцкага дзеравя́нчыцкіх
Д. дзеравя́нчыцкаму дзеравя́нчыцкай дзеравя́нчыцкаму дзеравя́нчыцкім
В. дзеравя́нчыцкі (неадуш.)
дзеравя́нчыцкага (адуш.)		 дзеравя́нчыцкую дзеравя́нчыцкае дзеравя́нчыцкія (неадуш.)
дзеравя́нчыцкіх (адуш.)
Т. дзеравя́нчыцкім дзеравя́нчыцкай
дзеравя́нчыцкаю		 дзеравя́нчыцкім дзеравя́нчыцкімі
М. дзеравя́нчыцкім дзеравя́нчыцкай дзеравя́нчыцкім дзеравя́нчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)