дзеепрыме́тнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзеепрыме́тнікавы дзеепрыме́тнікавая дзеепрыме́тнікавае дзеепрыме́тнікавыя
Р. дзеепрыме́тнікавага дзеепрыме́тнікавай
дзеепрыме́тнікавае		 дзеепрыме́тнікавага дзеепрыме́тнікавых
Д. дзеепрыме́тнікаваму дзеепрыме́тнікавай дзеепрыме́тнікаваму дзеепрыме́тнікавым
В. дзеепрыме́тнікавы (неадуш.) дзеепрыме́тнікавую дзеепрыме́тнікавае дзеепрыме́тнікавыя (неадуш.)
Т. дзеепрыме́тнікавым дзеепрыме́тнікавай
дзеепрыме́тнікаваю		 дзеепрыме́тнікавым дзеепрыме́тнікавымі
М. дзеепрыме́тнікавым дзеепрыме́тнікавай дзеепрыме́тнікавым дзеепрыме́тнікавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)