дзеепрыме́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзеепрыме́тнік дзеепрыме́тнікі
Р. дзеепрыме́тніка дзеепрыме́тнікаў
Д. дзеепрыме́тніку дзеепрыме́тнікам
В. дзеепрыме́тнік дзеепрыме́тнікі
Т. дзеепрыме́тнікам дзеепрыме́тнікамі
М. дзеепрыме́тніку дзеепрыме́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)