дзве́нькаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзве́нькаю дзве́нькаем
2-я ас. дзве́нькаеш дзве́нькаеце
3-я ас. дзве́нькае дзве́нькаюць
Прошлы час
м. дзве́нькаў дзве́нькалі
ж. дзве́нькала
н. дзве́нькала
Загадны лад
2-я ас. дзве́нькай дзве́нькайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзве́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)