джуплава́ць

‘моцна біць каго-небудзь, што-небудзь чым-небудзь гнуткім; ісці (пра вялікі дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джуплу́ю джуплу́ем
2-я ас. джуплу́еш джуплу́еце
3-я ас. джуплу́е джуплу́юць
Прошлы час
м. джуплава́ў джуплава́лі
ж. джуплава́ла
н. джуплава́ла
Загадны лад
2-я ас. джуплу́й джуплу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джуплу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)